Ο ουρανός βρέχει αρκούδες που κάνουν τούμπες
και κατεβαίνουν σαν πεταλούδες
ο κόσμος τρέχει ξετρελαμένος απ’ την τρομάρα
τρέμουνε όλοι και ξεφωνίζουν απ’ τη λαχτάρα

Μα οι αρκούδες που κατεβαίνουν
που κατεβαίνουν σαν πεταλούδες
στη γη καθίζουν
χαμογελάνε και τρώνε φλούδες

Και συ που τρως το φαγητό σου αποχαυνωμένος
και συ που αγγίζεις γλυκά σημεία μεθυσμένος
έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο ξεσπαθωμένος
έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο με δράκου μένος

Ήρθαν οι βάρβαροι απ’ την Ασία
που περιμένεις κι αν μείνεις μέσα δεν προλαβαίνεις
και θα τη χάσεις μια και για πάντα
την ευκαιρία να πολεμήσεις με τα θηρία

Γιατί οι αρκούδες μόλις μασήσουν όλες τις φλούδες
θα ξαναφύγουν πάλι όπως ήρθαν σαν πεταλούδες
κι εσύ θλιμμένος σ’ ένα κρεβάτι ασβεστωμένος
θα καυγαδίζεις μικροκαυγάδες με δράκου μένος