Πόσα δαχτυλίδια έχω κάνει από καπνό
να σε περιμένω πόσα βράδια ξαγρυπνώ
κι όλο βάζω δίσκους με τα φώτα χαμηλά
όμως δεν πειράζει, φτάνει εσύ να `σαι καλά

Πίστεψέ με
δεν σ’ αγαπάω
κι όπου πάω έτσι λέω
πίστεψέ με
ίσως περίμενες
για σένα πως θα κλαίω
πίστεψέ με
δε με πειράζει
δε με νοιάζει να το ξέρεις
έχεις πάψει από καιρό να μ’ ενδιαφέρεις
πίστεψε με

Πόσα απ’ τα φιλιά σου μου κρατάνε συντροφιά
τώρα πολεμάνε λόγια που `γιναν καρφιά
στο διπλό κρεβάτι το σεντόνι είναι μονό
δυο τα μαξιλάρια το δικό σου ειν’ αδειανό