Είσαι μες τη σκέψη μου, στις φλέβες μου
και μέσα στην καρδιά μου
είσαι στον καφέ που πίνω
στην εφημερίδα που διαβάζω
Είσαι το χαμόγελο που λείπει απ’ τη ζωή μου
όταν ξυπνάω το πρωί
είσαι η ανάσα μου, η κολόνια μου
τα ρούχα που φοράω

Είσαι όνειρο, όνειρο και δεν ξυπνάω
θάλασσα, θάλασσα κι εγώ βουτάω
στα κρυστάλλινα νερά για να σε νιώσω
και ποτέ μου αυτό δε θα το μετανιώσω

Αν μια μέρα δε σε δω
τη θεωρώ χαμένη από χέρι
το ρολόι όταν κοιτώ στους δείκτες
βλέπω εσένα να χορεύεις
Σε κασέτες έχω γράψει τη φωνή σου
για να την ακούω όταν λείπεις
κι έχω αγαπήσει τα σημάδια
που εσύ μου `χεις αφήσει