Η Μαίρη στην απ’ έξω
με άδειο βλέμμα μα γεμάτη μυστικά
θα με μάθει να βαδίζω όπου βρίσκομαι σιγά

Στου δρόμου το σινάφι
η Μαίρη ξέρει να xτυπάει δυνατά
τις πόρτες όλες, μετά να χάνεται στου
κόσμου τα μισά

Μη ρωτάς θα σ’ ακούσουν
μην πετάς θα σε δουν
κι αν τα όνειρά σου ζωντανέψουν
μην τα πεις θα σε βρουν

Δεν ξέρει από λόγια
δεν ξέρει από έρωτες κρυφούς
κάποτε είχε πει
κάποτε είχε πει ένα σ’ αγαπώ

θα κλέβει στο λιμάνι
για εισιτήριο φωνές απ’ τα παλιά
αν της δώσεις
θα φοβηθεί δε θα τη δεις ποτέ ξανά