Γιατί τις νύχτες γυρνάς
κι εγώ δεν ξέρω που πας
σαν ποτηράκι με σπας
και με πληγώνεις
γιατί τις νύχτες γυρνάς

Το άρωμά σου παντού
μα όμως είσαι αλλού
ψυχή μου παίρνεις και νου
και με τελειώνεις
το άρωμά σου παντού

Και τι δεν κάνω στην τρέλα πάνω
για σένα που με πονάς, αγάπη μου
Και τι δεν κάνω τον κόσμο χάνω
ζηλεύω και δεν κοιτάς το δάκρυ μου

Δε μου ‘χει μείνει καρδιά
με τρώει η ζήλεια ξανά
ζητάς κλεμμένα φιλιά και καίγομαι
δε μου ‘χει μείνει καρδιά

Εσύ ανάβεις φωτιές
και αλλού μοιράζεις ματιές
βαράω πόρτες κλειστές, τρελαίνομαι
εσύ ανάβεις φωτιές