Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως δε θέλεις ν’ αγαπήσεις
Εσύ που έβλεπες τη νύχτα μοναχά για να γλεντήσεις
Εσύ που γύρναγες τη νύχτα και σκορπούσες τη ζωή σου
Εσύ τη μοίρα που δεν πίστεψες ποτέ
Με συναντάς μέσα στη νύχτα, με αγαπάς μέσα στη νύχτα

Πέρασα τόσα που δε λέγονται
πέρασα τόσα που δεν καίγονται
Ήμουν αιχμάλωτη στου πόνου το κορμί
κι ήρθες σε μένα την κατάλληλη στιγμή

Πέρασα τόσα που δε λέγονται
πέρασα τόσα που δεν καίγονται
να ξεχαστώ ζητούσα κάποια αφορμή
κι η νύχτα βρήκε την κατάλληλη στιγμή

Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως μπορείς να την κερδίσεις
Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως ποτέ δε θ’ αγαπήσεις
Εσύ που ήσουνα απλά περαστικός μέσα στη νύχτα
Εσύ τη μοίρα που δεν πίστεψες ποτέ
Με συναντάς μέσα στη νύχτα, με αγαπάς μέσα στη νύχτα