Αυτή τη νύχτα μείνε
να τα πούμε τελειωτικά.
Ζωή αυτή δεν είναι
να γυρίσεις μ’ άλλες μυστικά.
Είμ’ από τη Θεσσαλονίκη
κι ο άντρας θέλω να μου ανήκει
ωραία, τίμια και αποκλειστικά.

Το πανωφόρι μου το δίνω, αγόρι μου,
μα την αγάπη μου μη μου αγγίξουνε.
Τράβα τη στράτα σου, ζήσε τα νιάτα σου
και δάκρυ δάκρυ μου όλα θα λήξουνε.

Μπορεί να σ’ αγαπάω,
μα δεν πρόκειται να το δεχτώ
τα χείλη που φιλάω
μ’ άλλα χείλη να τα μοιραστώ.
Είμ’ από τη Θεσσαλονίκη
και στην καρδιά σου με το νοίκι
δεν το ανέχομαι να μείνω ούτε λεπτό.