Ηταν ο ήλιος στην κορφή
μα ο ουρανός στην δύση
γλάροι τους παίρναν την ψυχή
απ’ το κορμί πριν σβήσει

Εμας τι μας μέλλει;
ας είχανε μυαλό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό

Θαρρείς πνίγεται η γη
και πια δεν ανασαίνει
γι’ αυτούς που ζούν απ’ τη μεριά
που ο ήλιος δεν ζεσταίνει

Εμας τι μας μέλλει;
ας είχανε μυαλό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό

Εμας θα σταυρώσουν;
ή μήπως τον Χριστό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό