Κοιμάσαι στο γιαλό, άσπρο μεσημέρι,
εκεί που γέρνουν τα καΐκια στο νερό,
καλή στιγμή της μέρας, δάφνη πικρή της ερημιάς,
καλή στιγμή της μέρας, δάφνη πικρή της ερημιάς.

Σήμερα για σε το κύμα, μόλις η ματιά σου,
άγγιξε το πέλαγο, σε σκέπασε το φως,
άστρο μου κοιμήσου, κι εγώ στην άμμο,
τις στιγμές σου θα μετρώ,
και πώς να σε φιλήσω, που όλο γερνάς στον ουρανό,
και πώς να σε φιλήσω, που όλο γερνάς στον ουρανό.

Σήμερα για σε το κύμα, μόλις η ματιά σου
άγγιξε το πέλαγο.