Ξεκινώ με κραυγή την πορεία
και το χέρι μου απλώνω στη φωτιά
των σοφών προφητεία
έλεγε θα με τρυπήσουν καρφιά

Με τη γκρίζα μου στολή μαθητεύω
και τον άγιο το Θεό αγαπώ
την αλήθεια νοθεύω
και σταθερά προχωρώ

Κι όμως δεν πίστεψα
όρους αντέστρεψα
είμαι ο Έλληνας που πολεμά
είπαν πως χάθηκα
δρόμους μου χάραξαν
έμεινα μόνος μου κι όμως επέζησα
έζησα στη φωτιά

Η φωτιά στην ψυχή μου που καίει
πάντα κίνδυνος υπάρχει να σβηστεί
απ’ της πίκρας το μέλι
που χύνεται σαν τη βροχή

Κι όμως προχώρησα
λόγια δε χώνεψα
είμαι ο Έλληνας που προσπερνά
είπαν να μην ρωτώ
λόγους να μη ζητώ
έζησα μόνος μου στη φωτιά

Κι όμως δεν πίστεψα
όρους αντέστρεψα
είμαι ο Έλληνας που πολεμά
είπαν πως χάθηκα
δρόμους μου χάραξαν
έμεινα μόνος μου κι όμως επέζησα
έζησα στη φωτιά

Δε σταματώ, λόγους θα βρω

Είμαι ο Έλληνας που πολεμά
είπαν πως χάθηκα
δρόμους μου χάραξαν
έμεινα μόνος μου κι όμως επέζησα
έζησα στη φωτιά