Δεν είναι η πνοή απόδειξη πως ζω
όταν μαζί σου νιώθω τόσο μόνη.
Σε άλλη αγκαλιά μπορεί να γεννηθώ,
πεθαίνω όμως δίπλα σου, συγγνώμη.

Συγγνώμη, μα δε φταίει
το στρώμα το μονό που δε χωράμε.
Μα νιώθω πως κι απόψε
δε γίναμε ένα σώμα και λυπάμαι.

Δε φτάνει, σ’ το ’χω πει, που είμαστε μαζί
για να ζεστάνουν της καρδιάς οι δρόμοι.
Μα φτάνει μια ματιά ν’ ανάψει πυρκαγιά.
Συγγνώμη, αν εγώ τρέμω ακόμη.