Εγώ δεν έβγαινα απ’ το σπίτι μου
τις νύχτες να γυρνάω,
κι απ’ τον καιρό που σ’ ερωτεύτηκα
όπου πηγαίνεις πάω.
Μου φαίνεται σαν ψέμα
πώς έγινα για σένα.

Θηλυκέ μου αλήτη,
μ’ έκανες ξενύχτη,
μ’ έχασαν οι φίλοι μου,
μ’ έχασε το σπίτι.

Εμένα μ’ έλεγαν σπιτόγατο
και καλομαθημένο,
φαίνεται δε με φανταζόντουσαν
μαζί σου ερωτευμένο.
Μου φαίνεται σαν ψέμα
πώς άλλαξα για σένα.