Ο γελαστός μου αδερφός
που χάθηκε στα σύννεφα
χαμογελούσε σαν παιδί
την ώρα του θανάτου

Δεν είχε θέση δυνατή στην κοινωνία
μήτε κυνήγησε την δόξα με μανία
Ήταν παιδί μικρό και γελαστό
Δεν είχε τίποτα μεγάλο
Ήξερε μόνο ν’ αγαπά και τίποτα άλλο

Ο γελαστός μου αδερφός
Ωραίος γκρίζος άγγελος
Ήταν δικός μου αδερφός
μα ήταν και δικός σας

Δεν είχε όνειρα την γη να υποτάξει
μήτε στ’ αστέρια γιγαντένιος να πετάξει
Ήταν απλός μικρός και γελαστός
δεν είχε τίποτα μεγάλο
Ήξερε όνο ν’ αγαπά και τίποτα άλλο

Πήρα κι εγώ
πάρτε ι εσείς
το παιδικό χαμόγελο
του γελαστού μου αδερφού
γιατί ήταν και δικό σας

Κι αν κάποια μέρα σαν κι εκείνον να μπορούσα
με το χαμόγελο τον κόσμο να νικούσα
νά `μουν απλός μικρός και γελαστός
με δίχως τίποτα μεγάλο
Να `ξερα μόνο ν’ αγαπώ
Και τίποτα άλλο