Κάπως έτσι άνοιξα την καρδιά μου
ποτέ δεν περίμενα να έρθεις κοντά μου
εκεί που σε θαύμαζα να σε αποκτήσω
η απόσταση μεγάλη να σε κερδίσω

Τα κατάφερα, θέλω να φωνάξω
και το χωρισμό παντοτινά να τρομάξω
Να τον διώξω μακριά σε ασφελές σημείο
να μην έρθει ποτέ σε μας τους δύο

Κάθε βράδυ σε βλέπω στο ονειρό μου
μα χάνεσαι καθώς ξεπλένω το προσωπό μου
Λίγο νερό να καταλάβω τι έχει γίνει
και πριν ξεκινήσει το όνειρο να σβήνει

Ώρες να μετράω, μαζί και μέρες
μα μου φαίνεται ο καιρός γεμιστήρα με σφαίρες
απειλητικός και μακριά δοκιμασία
μεγάλος δρόμος που δε φτάνει μια θυσία

Πόσο θα `θελα να σε δω για λίγο
ένα φιλί γλυκό πριν να φύγω
πόσο θα ’θελα να σου τραγουδώ
μα ξέρω, δεν είσαι πια εδώ
Πόσο θα `θελα την απόσταση να αλλάξω
να σε φέρω κοντά να σ’ αγκαλιάσω
όλα τα βράδια αχ να ήσουνα εδώ
και να λέω: πόσο Σ’ αγαπώ

Κι έτσι που λες ο χρόνος περνά μα τι να κάνω
μια φωτογραφία σου αγκαλιά συνέχεια να πιάνω
όνειρα να κάνω, αχ να `σουνα εδώ
να σε βλέπω να ξυπνάς, θέλω να ξαναδώ

Θέλω δυνατά παντού να φωνάξω
πωε εσένα αγαπώ, δε θέλω να τ’ αλλάξω
Πάνω στο κορμί σου να κάνω αναζητήσεις
ένα όνειρο, πάρε με, μη με αφήσεις

Μη μ’ αφήσεις μόνο φοβάμαι τη μοναξιά
νιώθω σαν λουλούδι με αγκάθια πολλά
Σε ένα καλοκαίρι ξέγνοιαστο ταξιψέ με
μ’οδηγό τη μαγεία σου νανουρισέ με

Το κύμα ν’ ακούω και τη φωνή σου
όσο θυμάμαι έτρεμες τον έρωτα μαζί σου
όταν μου έλεγες δε θέλω να φύγω
και το δάκρυ έτρεχε λίγο λίγο

Λίγο ακόμα να μείνεις
σου ψιθύρισα στ’ αυτί και τότε άρχισες να σβήνεις
Να μ’ αγκαλιάζεις δυνατά στην πρώτη επαφή
που μένει στη ζωή μας σαν μια όμορφη στιγμή

Σαν όλα τα όμορφα που παίρνουν ένα τέλος
μα μου άφησες καρφωμένο ένα βέλος
όχι στην φτέρνα σαν του Αχιλλέα
αλλά στην καρδιά μ’ αγάπη ακαριαία

Πόσο θα `θελα να σε δω για λίγο
ένα φιλί πριν να φύγω
πόσο θα ’θελα να σου τραγουδώ
μα ξέρω, δεν είσαι πια εδώ
Πόσο θα `θελα την απόσταση να αλλάξω
να σε φέρω κοντά να σ’ αγκαλιάσω
όλα τα βράδια να ήσουνα εδώ
και να λέω: πόσο Σ’ αγαπώ