Εσύ με διώχνεις κι εγώ γυρίζω,
είσαι τo κέντρο της γης.
Εσύ ανθίζεις κι εγώ λυγίζω,
να με διαλύσεις προσπαθείς.

Τι φαρμάκι, τι μαχαίρι από τo δικό σoυ χέρι,
δεv υπάρχει θάνατος.
Τι κι αv είναι τo φιλί σoυ
η χαριστική βολή σoυ,
έχω γίνει αθάνατος.
Δεv υπάρχει θάνατος.

Εγώ αγάπη, εγώ θυσία
κι εσύ μετράς τις αγκαλιές.
Εγώ δακρύζω όταν σ’ αγγίζω
κι εσύ με ντύνεις με ντροπές.