Όσα νιώθω να με πνίγουν
Όταν το μυαλό γυρνά
πίσω στη στροφή του χρόνου
είσαι συ ότι πονά.

Το χαμόγελο, τα χέρια
και ο τρόπος που κρατάς
το τσιγάρο που καπνίζεις
και τα λόγια που σκορπάς.

Όσα πέρασαν θυμάμαι
και όσα θα ‘'ρθουν ξαναζώ
όσο μακριά κι αν φεύγεις
να το ξέρεις πως για μένα
πάντα θα `σαι εδώ

Πως περνάνε χίλια χρόνια
μες σε μια μικρή ζωή
δε γιατρεύει πάντα ο χρόνος
της αγάπης την πληγή.

Πάντα εγώ θα σε γυρεύω
για του λόγου το αληθές
η καρδιά μου έχει αντέξει
των σειρήνων τις φωνές.