Πού να πάω πού
πώς να ζήσω πώς
είσαι η πνοή μου
σε μια στιγμή τα όνειρά μου σβήνουν
λείπεις εσύ κι όλα όπως πριν θα γίνουν
πάλι θα ζήσω σε ένα κόσμο άδειο
που θα’ναι μικρός και δίχως φως

Πού να πάω πού
έκλεισαν οι δρόμοι του μυαλού μου
πώς να ζήσω πώς
έγινε η πνοή μου στεναγμός
χωρίς εσένα πώς να κυλήσει ο χρόνος
κι εγώ εδώ να σε ζητώ

Ενα γιατί χαράζει την καρδιά μου
και την ψυχή καίνε τα δάκρυά μου
πάλι θα ζήσω σε ένα κόσμο άδειο
που θα’ναι μικρός και δίχως φως

Πού να πάω πού
έκλεισαν οι δρόμοι του μυαλού μου
πώς να ζήσω πώς
έγινε η πνοή μου στεναγμός
χωρίς εσένα πώς να κυλήσει ο χρόνος
κι εγώ εδώ να σε ζητώ