Θα το γράψουν οι φυλλάδες,
θα το πει και ο σταθμός:
από άγνωστη αιτία
σε μι’ απόμερη γωνία
ότι βρέθηκα νεκρός.

Μοναχά εσύ θα ξέρεις,
θα ’χεις τύψεις, θα υποφέρεις
και θα καίγεσαι,
που ’λεγες ήσουν δική μου
κι έγινες καταστροφή μου,
και θα ντρέπεσαι.

Όταν θά ’ρθουν να σ’ το πούνε
σα χαμένη θα κοιτάς,
θα κρατάς φωτογραφία,
θα με κλαις μ’ υποκρισία
και θα λες πως μ’ αγαπάς.

Μοναχά εσύ θα ξέρεις,
θα ’χεις τύψεις, θα υποφέρεις
και θα καίγεσαι,
που ’λεγες ήσουν δική μου
κι έγινες καταστροφή μου,
και θα ντρέπεσαι.