Είπες θα γυρίσεις και περίμενα καιρό
σαν το διψασμένο της βροχούλας το νερό
έμοιαζε η καρδιά μου με πουλί στην ερημιά
άνοιξη δε γνώρισα καμιά

Κοίταξα στο δρόμο το διαβάτη το στερνό
είδα στο τραπέζι το ποτήρι το αδειανό
έτσι πάει ο κόσμος μη ζητάς να πάει αλλιώς
έτσι σμίγει ο κόσμος ο καινούργιος και ο παλιός

Είπες θα γυρίσεις και περίμενα καιρό
σαν τον πεινασμένο το ψωμάκι το ξερό
έμοιαζα με δένδρο που `χει χάσει τον καρπό
έφυγες κι ακόμα σ’ αγαπώ