Χόρεψες ρυθμούς που πληγώναν τα βήματά σου
Αλλά αυτός θαρρείς χαϊδεύει τα πόδια τα γυμνά σου
Ποιος Θεός δικός μας τού 'δωσε το χάδι του
Κι έχει αλλοφρονήσει η θερμή σου η φύση

Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω

Τ' άστρο μου ως εδώ ήταν κρότος κι αναμπουμπούλα
Αλλά εσύ αθόρυβα ερχόσουν σαν την αυγούλα
Ποιον αμείβεις τώρα με χρυσά χαμόγελα
Παίζεις τα βραχιόλια και βροντούν πιστόλια

Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω

Το παιδί φρικιό στον ρυθμό σου αποκτάει σπίτι
Ποιες φωτιές τραβούν οι παλμοί σου και ποιον μαγνήτη
Και της πολιτείας όλα τα αδέσποτα
Μπαίνουν μαγεμένα κάτω από σένα

Βρε δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω

Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω