Χτυπάει η καρδιά σου, ρε, Ευρώπη στων κηφήνων τις κυψέλες
μαζεμένα είν’ τα παιδιά σου στις πανέμορφες Βρυξέλλες
κι η απόφαση έχει βγει, το ταμείο γίνεται ένα
ένα και τα όνειρά μας και γραμμένα από ίδια πένα.
Τα μηνύματα για μένα είναι όλο αισιοδοξία
θα `μαι ίδιος με τα γκάλοπ και με ίδια ευαισθησία
θα `χω πρότυπο μοντέλο την Ιταλική φινέτσα
και θα αλείβω υδατική στη ρωμαίικη μου πέτσα.
Για να μη με κάψει ο ήλιος όσο θα `μαι στην αρένα
μ’ ένα ταύρο ναρκωμένο θα χορεύω macarena
που τα κέρατά του θα `ναι σαν του πρίγκιπα μεγάλα
σαν και αυτά που είχε φορέσει ρε στον Κάρολο η κουφάλα.
που δε σεβάστηκε το σόι το αίμα το βασιλικό
και τους έκανε το κάστρο σαν ρημάδι σπιτικό
θα οδηγάω δεξιά κι ας γουστάρω αριστερά
θα `χω πίσω Άγιο Βασίλη να μιλάει λαπωνικά.
Και δίπλα ένα χλωμό Σουηδό συνοδηγό
που στην Ίο είχε αγαπήσει κάποτε έναν Ολλανδό
και τ’ αμάξι δε σας είπα θα `ναι η νέα Mercedes
στη γραμμή της κλασική, θα `χει κάτι από SS.
Δεν το φτιάξαν κατα τύχη γι’ αυτό ρίξανε το τοίχος
δεν το φτιάξαν κατά τύχη όχι αυτός είναι ο ίδιος στίχος !
Για τη χώρα μας δεν είπα που δε συμπαθούν οι ΗΠΑ
και για τους πολιτικούς μας που το ρίξανε στην
Αντί να ανάψουν κάνα πούρο απ’ τη χώρα του Φιντέλ
μας πετάξαν στη Βαβέλ αγκαλιά μ’ ένα cartel
των πλουσίων ομολόγων και των αδελφών χωρών μας
πάει, ρε, μάνα το χωριό μας.
Τώρα γέμισα με δέος και στα αλήθεια είμαι ωραίος
που κατάφερα και εγώ να `μαι ένας Ευρωπέος.
Κάνε τα σάλια σου ρε Έλληνα σιρόπι
για να γλείφεις τα λιγούρια στην Ευρώπη,
κάνε το αίμα σου χαλί να περπατήσουν
κι ίσως ποιος ξέρει φιλοδώρημα ν’ αφήσουν.
Τώρα γέμισα με δέος και στα αλήθεια είμαι ωραίος
που κατάφερα και εγώ να `μαι ένας Ευρωπέος.