Περίμενα καιρό γι’ αυτό το βράδυ
πήρες κουράγιο είπες θ’ αντέξεις το σκοτάδι
άνοιξες το τζάμι κι άφησες τον αέρα
να σου παγώσει το κορμί πέρα για πέρα
ναι μη φοβάσαι τώρα δε σ’ ακούει κανείς
μπορείς από το ψέμα σου να βγεις
και ν’ ανοίξεις άμα αντέχεις την καρδιά σου
μπορεί να βρεις και δυο λόγια εκεί δικά σου
μπορεί ποιος ξέρει αυτά που θ’ αντικρίσεις
να θες κι εσύ να τα γνωρίσεις
να τα θες να τ’ αγγίξεις να τα νιώσεις
να τα σκεφτείς να θες να τα γλιτώσεις
μπορεί όμως πιο πολύ να σε φοβίσουν
να σου γυρίσουν τα παλιά να σου θυμίσουν
κι αν γίνει έτσι και θες να τα καλύψεις
σ’ αφήνω να βρεις την άκρη με τις τύψεις

Τα μυστικά σου μην κρύψεις
στον χορό με τις τύψεις
μη φοβάσαι μπορείς από το ψέμα να βγεις
μη φοβάσαι τώρα δε σ’ ακούει κανείς

Φτύσε λοιπόν ότι σου είναι βάρος
θέλει περίσσια ρε μαγκιά θέλει και θάρρος
ζήτα κι αν πρέπει την πολυπόθητη συγγνώμη
που σε πονάει τόσο καιρό το ξέρω ακόμη
χαμογέλα κανείς σου λέω δε σε βλέπει
τώρα μπορείς γιατί η ψυχή σου στο επιτρέπει
κι αν θες αγάπησε τα όχι και ζήσε
και μη ρωτάς γιατί εντάξει είσαι
φτάνει χορεύοντας στα ματιά να κοιτάς
να μη τρομάξεις
κράτα το βήμα σταθερό και μην αλλάξεις
αυτή τη νύχτα θα χορέψεις χωριστά με καθεμιά
μη δώσεις σημασία καμία
σ’ ότι σου πούνε στο αυτί ψιθυριστά
κράτα τα μάτια σου συνέχεια ανοιχτά
και φλέρταρέ τες ξεγέλασέ τες
κι αν τις χωρέσει η αγκαλιά σου κοίμισέ τες
κούρνιασε πάνω στη σιωπή κι αποκοιμήσου κι εσύ
και θα σ’ αφήσει η ντροπή μια γλύκα σαν από κρασί
κι αν έχεις καταφέρει το ψέμα να μην κρύψεις
θα’ χεις χορέψει στ’ αλήθεια με τις τύψεις