Το αίμα τρέχει στα κανάλια έχει ανάψει το γυαλί
εννιά εκρήξεις, δυο ναυάγια κι ογδόντα έφεδροι νεκροί
φυλακισμένοι, ματ, ληστείες μα τη δουλειά της η ξανθιά
σπικάρει δεκατρείς κηδείες αλλά γελάει πονηρά.

Μάμα μία, μάμα μία
τα μαζοχιστικά μου θέλουν τη κυρία
Μάμα μία, μάμα μία
η ψυχανάλυση δε βρίσκει την αιτία.

Η δυναστεία παίζει τάβλι με δόντια πιο αστραφτερά
κι η δρακουλίνα μου σιρόπι για το δελτίο των εννιά
Η καταστροφική μου αγάπη ξεκίνησε απ’ τον Περσικό
κι έχω γεμίσει το κρεβάτι με οργασμό πολεμικό.

Την έχω κάνει είδωλό μου κάτι σαν δεύτερος εαυτός,
είναι το αναισθητικό μου μα θα γυρίσει ο τροχός
και τότε πια θα πώ ξεφτίλες εγώ δε γίνομαι φυτό,
τελεία παύλα οι παρτίδες με το μοιραίο θηλυκό.