Πέφτω, τρικλίζω, σβήνω σαν καντήλι
μπροστά στο μόσχο της ανάσας σου καλέ
μ’ έχουν ξεγράψει όλοι μου οι φίλοι
κι εσύ μ’ ανάβεις του καημού το ναργιλέ

Ένα κορίτσι σαν μυγδαλάκι
να `ταν να μπορούσα, αχ λιγάκι
φιλί φιλί να το ξεφλουδίσω
κι απ’ τη νοστιμιά του αχ να σβήσω.

Πέφτω, τρικλίζω, χάνομαι απ’ τον πόνο
θα πάω στράφι για χατήρι σου καλέ
μ’ έχεις δικάσει άσπλαχνη να λιώνω
σαν ισοβίτης μέσα στο Γιεντί κουλέ

Ένα κορίτσι σαν μυγδαλάκι
να `ταν να μπορούσα, αχ λιγάκι
φιλί φιλί να το ξεφλουδίσω
κι απ’ τη νοστιμιά το αχ να σβήσω