Πρώτα θα τηλεφωνήσω
κι ύστερα θα σου ζητήσω
να ρθω λίγο να σε δω
είναι λάθος μου το ξέρω
που επιμένω κι υποφέρω
που για σένα τραγουδώ
που ακόμα σ’ αγαπώ

Την αγκαλιά σου δε θα ανοίξουν
γι’ αυτό κι εγώ δε θα μιλώ
μονάχα η σιωπή
και η ακικά υπομονή
τα μάγια απ’ την καρδιά θα λύσουν
ν’ αρχίσω πάλι να γελώ

Τους γνωστούς ρωτώ πού μένεις
ποια δρομάκια κατεβαίνεις
ποια καινούρια γειτονιά
να σου στείλω με λουλούδια
τα δικά μας τα τραγούδια
να `χει κάτι απ’ τα παλιά
η καινούρια σου αγκαλιά