Τις αγκαλιές σου άλλαξες τα άστρα να μετρήσεις
Και πάλι πως κατέληξες σε άλλη αγκαλιά
Όπου το μπλε στο άπειρο το μπλε θα συναντήσει
Είδες καράβι φάντασμα να ξεφορτώνει αργά

Μου λες πως τάχα στέριωσες άγκυρες έχεις ρίξει
Πως βρήκες το λιμάνι σου με ήρεμα νερά
Με μάτια βουρκωμένα να κοιτάς μακριά τη δύση
Να θες και πάλι η θάλασσα να σε πάρει μακριά

Δεν είναι γκρίζα η θάλασσα και το καράβι άδειο
Δεν είναι σκούρο μπλε είναι βαθύ γαλάζιο
Είναι βαθύ γαλάζιο

Θυμάμαι που ζωγράφιζες τα όνειρα στην άμμο
Κι έλεγες πως η θάλασσα τα παίρνει στη στιγμή
Πως ότι χρώμα κι αν σκεφτείς ταιριάζει με το μαύρο
Και πως το αγαπημένο σου είναι το σκούρο γκρι

Ότι κι αν είναι μάτια μου έλεγες θυμάμαι
Τελειώνει όταν αγγίζει το σκοτάδι η σιωπή
Κι εγώ με μάτια έκπληκτα την ώρα μου κοιτούσα
Με φόβο σου ψιθύριζα πως θα `ρθει το πρωί

Δεν είναι γκρίζα η θάλασσα και το καράβι άδειο
Δεν είναι σκούρο μπλε είναι βαθύ γαλάζιο
Είναι βαθύ γαλάζιο