Ήταν μια μεγάλη αγάπη
μια φορά κι ένα καιρό
μια πηγή η αγκαλιά του
με νεράκι δροσερό
τώρα το πικρό του ψέμα
σαν πουκάμισο φορώ

Σ’έμαθα και δε με ξεγελάς
μ’άλλα ψέματα
σε πρόδωσαν τα άδεια σου βλέμματα
Σ’έμαθα και δε με ξεγελάς
μ’άλλα ψέματα
τα λόγια σου σκουπίδια στα ρέματα

Χίλιους όρκους μου’χε δώσει
με ανέβαζε ψηλά
κι από κει με στέλνει πίσω
πέτρα που κατρακυλά
μ’έριξαν τα ψέματά του
μέσα σε κύματα θολά

Σ’έμαθα και δε με ξεγελάς
μ’άλλα ψέματα
σε πρόδωσαν τα άδεια σου βλέμματα
Σ’έμαθα και δε με ξεγελάς
μ’άλλα ψέματα
τα λόγια σου σκουπίδια στα ρέματα