Στρατιωτικό πουκάμισο
και η ματιά στην άβυσσο
άσχημα καρφωμένη
φαντάρε τι σου μένει
Κάτι ψηλά στην τσέπη σου
της ζήλειας τον καθρέφτη σου
που ποιο χλωμό σε κάνει
φαντάρε Ανδρέα, Γιάννη

Άσπρο μαργαριτάρι σου
σε νύχτες του παράδεισου
τα μάτια τώρα κλείνει
φαντάρε αλλού τα δίνει
Στο στρώμα που σε ξόδευε
με άστρο καινούργιο χόρευε
τα μπινελίκια ρίχ’ τα
φαντάρε καληνύχτα

Ένα πουλί δεν πέρασε
και η νύχτα εχθρό δεν ξέρασε
μα εσύ φωνάζεις
το όπλο μπροστά τινάζεις
Για έναν μεγάλο έρωτα
που τελείωσε ξενέρωτα
στην τρίτη άδεια σου
σε πρόδωσε η δικιά σου