Δε με νοιάζει τίπoτα,
όλα τα `χω ζήσει
Και ποτά κι ηδύποτα,
Στερεά και νήσοι
Άντρες γνώρισα πολλούς,
παραλήδες τσόλια
Κλέφτες και αρματωλούς,
μάγκες με πιστόλια
Καρδιές πορτοφόλια,
στενάξαν, χοντρά

Κωμωδίες, δράματα
παίζει η Μαρίκα
Τους κοιτώ κατάματα,
τσαμπουκάς και γλύκα
Από δώδεκα χρονών
το σανίδι καίω
Ξεσηκώνω το κοινό
κι άμα λάχει κλαίω
Σουξέ φευγαλέο,
σουξέ φευγαλέο

Φέρτε μικρόφωνα
πρώτη ομόφωνα
Να και το φουστάνι που θα γράψει,
εντάξει;
Πέρλες, καλώδια...
πολεμοφόδια,
Βγαίνει και χαλάει
του κόσμου η τάξη
Σκισμένο μετάξι.

Πω πω μπελά που βρήκα
είσαι Θεά
Από μικρή που βγήκα
είσαι θεά!
Με φωνάζουνε τα αγόρια
είσαι θεά!
Ίσα μάγκες, θέλει φως κι η σκιά

Άσε να λέει το πλήθος
είσαι Θεά
Άσε να τρέχει ο μύθος
είσαι Θεά
Τόσοι ρόλοι αποφόρια
Ναι! είμαι θεά
Κι όπως πάω θα είμαι ωραία γριά