Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Τι έπαιξα στο Λαύριο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Τι έπαιξα στο Λαύριο - 1979       
 
Στίχοι:  
Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική:  
Διονύσης Σαββόπουλος


Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο

Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους
πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος

Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη

Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 94%  (13 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 44630
      Σχόλια: 17
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Ρεζέρβα
1979
[1] Είκοσι χρόνια δρόμος
1983
[1] Ο κ. Σαββόπουλος ευχ...
1988
[1] Στου τραγουδιού την ...
1998
[1] Σαββόραμα
2001
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Νίκη @ 09-02-2003
   Antony Smyrnios
16-09-2023 17:52
1979 Διονύσης Σαββόπουλος Lyra – 3735/36 2LP''Η Ρεζέρβα''
   μουσόφιλος
28-05-2018 18:33
Η εικόνα του τραγουδοποιού δίνεται από τον ίδιο με διάθεση αυτοσαρκασμού μέσα από τους στίχους «είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά», «πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά πως είμαι ασχημοπαπαγάλος». Η αυστηρή κριτική της εμφάνισής του οφείλεται στην είσοδο του καλλιτέχνη στην ωριμότητα, στην ηλικία του εποικοδομητικού προβληματισμού για το βίο και τα έργα του καθενός, όπου το φαινόμενο αυτό είναι συχνό. Η στάση ζωής που έχει ακολουθήσει, όμως, γίνεται αντικείμενο αυστηρότερου σχολιασμού, παρά το γεγονός ότι δεν αναφέρει φανερά όλα όσα θέλει να εξομολογηθεί για τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Όπως και οι άλλοι ενήλικες, προσπαθεί να τα αποκρύψει από τα ερευνητικά βλέμματα των μικρών και αθώων παιδιών. Συγκεκριμένα, παραδέχεται, έστω και συγκρατημένα: «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά στο Λαύριο», «κι όλο φοβάμαι το αύριο», «Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά», «Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας», «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά μα ούτε και στους μεγάλους». Επειδή ακριβώς είναι καλλιτέχνης και αντιλαμβάνεται την ευθύνη που έχει να αφυπνίζει το κοινό του και να το προμηθεύει με έργα αισθητικής αλλά και ηθικής αξίας, δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ποιότητα και το περιεχόμενο των συνθέσεών του. Αμφισβητεί, όμως, το αν έχει φανεί απόλυτα ειλικρινής απέναντι στο κοινό του και ιδίως στα αγνά αλλά ιδιαίτερα ευφυή παιδιά. Νιώθει να συμπάσχει με τους υπόλοιπους ενήλικες που αποκρύπτουν συστηματικά τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής από τα παιδιά τους, παρά το γεγονός ότι εκείνα παρατηρούν με εξαιρετική ερευνητικότητα και φιλομάθεια κάθε ασχήμια της εκάστοτε εποχής. Γι' αυτό αναρωτιέται πώς να αντιμετωπίσει την κοινωνική αυτή συνενοχή του μέσω των τραγουδιών του. Αναφορικά με το πώς αντιμετωπίζει το αύριο, ο δημιουργός εξομολογείται πως φοβάται το αύριο και νιώθει ανήμπορος να εκπληρώσει το ηθικό του χρέος και το κοινωνικό καθήκον του ως ενήλικος, ως καλλιτέχνης, ως γονέας. Έχει πλέον συνειδητοποιήσει πως κρύβεται και αυτός πίσω από το χρόνο που περνά και πίσω από την ανασφάλεια για το μέλλον των νεότερων, οι οποίοι, όμως, είναι τα πραγματικά χρονικά όρια του «αληθινού χρόνου». Μια και εκείνοι ορίζουν το μέλλον και πρέπει να είναι πλήρως ενήμεροι για τα διαρκή πρωτοεμφανιζόμενα κοινωνικά προβλήματα, ώστε να είναι εξοπλισμένα με το θάρρος και τη δύναμη να τα αντιμετωπίσουν με επιτυχία. Η αμήχανη σιωπή του συγκεκριμένου ανθρώπου της Τέχνης θα μπορούσε να εξαλειφθεί με την εξομολόγηση από μέρους του και της υπόλοιπης αλήθειας για την οποία κάνει μόνο νύξεις στο συγκεκριμένο τραγούδι του. Θα πρέπει, δηλαδή, να παραδεχτεί μπροστά στα ερευνητικά παιδικά μάτια το λόγο για τον οποίο τους αποκρύπτουν την πλήρη αλήθεια οι μεγάλοι. Οι μεγάλοι που τρομάζουν με το αδυσώπητο του χρόνου, κατά το οποίο δεν κατορθώνουν ή δεν προσπαθούν να βελτιώσουν τις καθημερινές συνθήκες ζωής, που συμβιβάζονται με την ασχήμια που επιφέρει στην κοινωνία η ανισότιμη μεταχείριση των ανθρώπων, η άνιση κατανομή του πλούτου, η άδικη υποβάθμιση ατόμων και περιοχών (όπως οι κάτοικοι και η περιοχή του Λαυρίου στο συγκεκριμένο τραγούδι), η ανεργία, η περιθωριοποίηση κάποιων κοινωνικών ομάδων - τάξεων, η καταπάτηση των νόμων και τα απάνθρωπα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα στο όνομα των οποίων εφαρμόζονται και επικρατούν όλα τα παραπάνω φαινόμενα της κοινωνικής παθογένειας. Η παθητική στάση των μεγάλων, ο βολικός εφησυχασμός τους και η ατέρμονη ανασφάλεια για το μέλλον των παιδιών τους είναι οι αλήθειες που συγκαλύπτουν και κρύβουν από τα εξεταστικά και απορημένα βλέμματα των νεαρών ατόμων, στα οποία ανήκει το μέλλον και επιβάλλεται να είναι προετοιμασμένα και θωρακισμένα απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα και όχι συνεχιστές της αβουλίας των ενηλίκων [πηγή: http://fliphtml5.com].
   Χρήστος Κέφης
04-10-2013 12:58
Αφιερωμένο στον πατέρα μου που μου πρότεινε να κάνω ολόκληρη πανεπιστημιακή εργασία για το Λαύριο! Έτσι σε θέλω Βαγγέλη!
   mits@ki.cl.!!!!
08-04-2009 11:39
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους......................
Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...................... ou@@@@@@@@@@@@@ou............uperoxo........
::yes.:: ::rol.:: ::yes.::
   stixoi_fruit
21-03-2009 14:31
αυθεντικό κ όμορφο
   ktinos+skouliki
22-12-2008 05:19
::smile.::
   KNE !!!
03-09-2008 02:04
ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ ΑΠ'ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ... ::theos.::
   ΜΑΡΤΖΙ!
02-05-2008 03:34
ΠΑΩ ΣΤΗΝ 5ΜΤΗ ΤΑ3Η ΣΤΟ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,ΝΑ ΕΡ8ΕΙ Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ !ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ 5 ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 1250 ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!ΕΧΕΙ ΕΡΜΗΝΕΥΣΕΙ ΦΟΒΕΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
   sirtaraki
14-08-2007 08:25
Πολύ όμορφο και πολύ γλυκό! Το αφιερώνω στους γονείς μου, που μου το τραγουδούσαν συνέχεια, όταν ήμουν μικρή και τους κοιτούσα με μάτια σαν κι αυτά...!
   passport
26-12-2006 06:52
...μα ο χρονος ο αληθινος ειναι ο γιος μας ο μεγαλος και ο μικρος.....ΑΧ ΒΑΧ ναι, ετσι ειναι ακριβως
   darkblueflower
13-11-2006 14:20
afieromeno sth mama m p m ebaze na akouo mikrh nionio k allous "filous" mas!!!thnx manoula! ::smile.:: ::love.::
   Ανώνυμο σχόλιο
17-03-2006
Edgar alan poe
   Ανώνυμο σχόλιο
09-10-2005
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ 100%!!! ΒΙΛΛΥ Φ.
   Ανώνυμο σχόλιο
27-08-2005
Για οσους ζουν στο Λαυριο, για οσους αγαπουν το Λαυριο και για οσους εμπνεονται απο το Λαυριο
   Ανώνυμο σχόλιο
10-03-2005
ώς παιδί του Λαυρίου...απλά καταπληκτικό!!!
   Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
υπέροχο και πολύ τρυφερό   ( (agnosti) )
   Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
apla fantastiko !!   ( Nwalma )


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο