Μια καταδίκη σε περίμενε
Στην πρώτη βόλτα της ζωή σου
Για μια γυναίκα που θα πήγαινε
Ως την άκρη αυτής της γης μαζί σου

Μέσα στης τρέλας σου τον ίλιγγο
Μόνο τα μάτια της ζητούσες
Και στο κορμί της το ανήλικο
Την αθώωση της νιότης σου ποθούσες

Κάνε να λάμψει η νύχτα
Να αλλάξει ο κόσμος όλος σε μια νύχτα

Τώρα της πας τα δώρα της
Την ξαφνική επιστροφή σου
Μα η ερημιά πήγε στην ώρα της
Το γυμνό να ντύσει της σιωπής σου

Σαν αγνοούμενο σε ξέγραψε
Μα πώς να πει πως δε σε θέλει
Ακόμα, όλα τα γράμματα σου έκαψε
Μα η αλήθεια της πονάει το στρώμα