Πες μου πώς τώρα μόνη πετώ
σ’ ένα πρωινό σε άδικο φως
και δεν μπορεί κάποιος θα `ναι εκεί

Θα κοιτώ με την άκρη του ματιού μου
θέλω αυτό να το θυμάσαι
κούρασα το μυαλό μου με υποκατάστατα
οι σκέψεις μου, οι σκέψεις σου

Θόρυβος τα όνειρά σου ξυπνάς
δεν είναι πια τόσο αστείο, γελάς
και δεν μπορεί κάποιος θα `ναι εκεί

Θα κοιτώ με την άκρη του ματιού μου
θέλω αυτό να το θυμάσαι
κούρασα το μυαλό μου με υποκατάστατα
οι σκέψεις μου, οι σκέψεις σου