Όμορφο πράγμα ο έρωτας
σε ντύνει ξαφνικά μεσ’ τα λευκά του
και στο σημείο της καρδιάς
χαράζει με μαχαίρι τ’ αρχικά του
ποιος μου `χε πει πως θα βρεθώ
νύχτες σαν τρελή να τον ζητάω
ποιος το περίμενε εγώ
Γι αυτόν όλους τους φίλους, όλους να ρωτάω

Να του πείτε πως πονάω
πως για’ κείνον ξενυχτάω
κι ότι κι αν μου `χει κάνει τον ξεχνώ
να του πείτε περιμένω
και σαν ξεχασμένο τρένο
στου κορμιού του τη γραμμή θα ξαναμπώ
να του πείτε πως πεθαίνω
να του πείτε πως κοντά του μόνο ζω

Άσχημο πράγμα η μοναξιά
τη νιώθει όποιος μόνος έχει μείνει
ο χρόνος κλείνει την πληγή
μα πίσω του σημάδια πάντα αφήνει