Δε θ’ αντέξω, δε θα αντέξω
πάλι έμεινα απ’ έξω
απ’ την πόρτα σου που κλείνει
δίχως λύσεις να μου δίνει
μη μου πεις πάλι να φύγω
κράτα με κι εμένα λίγο
φίλησέ με φίλησέ με
σ’ ένα στεναγμό κρατιέμαι

σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι και δε με χωρά η πόλη
σ’ έχουν άλλοι
σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι και δε με χωράει η πόλη
σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι

Δε το βάζω χρόνια κάτω
θα με βλέπεις πάρα κάτω
με λίνο πουκαμισάκι
και παπί σαραβαλάκι
είναι κρίμα είναι κρίμα
να μου κλείνεις κάθε βήμα
αφού ξέρεις τι φαρμάκι
είμ’ αδύναμο παιδάκι.