Έξι νομάτοι στη σειρά
κι ο Χρήστος με τον ταμπουρά
πικρά να μας το λέει
άδικα σ’ έψαχνα χαρά
στα μάτια της τα φωτερά
στο στόμα της που καίει.

Δίκοπο μαχαίρι ο πόνος
και γλιστράει στην καρδιά
φιλε θα `σαι πάντα μόνος
στην ανηφοριά.

Κλάψε καημένε ταμπουρά
για ένα πουλί χωρίς φτερά
που θρηνοκελαηδάει
δεν αγοράζεται η χαρά
για να τη βρεις στην αγορά
είναι γυαλί και σπάει.