Θ’ ανάψω απόψε μια φωτιά
να φτάσει στο φεγγάρι
να φέξει ο κόσμος να σε δω
τώρα που λείπεις από δω
φτωχό παιδί του έρωτα
καημέ του Βαμβακάρη.

Είχες θάλασσες στα μάτια
κι ένα γέλιο αρχαγγέλου
μα ήσουνα πικρός σαν δάφνη
και σαν τους καημούς της Μπέλλου.

Θα βάλω την εικόνα σου
εκεί που καίει λιβάνι
μετά θα ψάξω να σε βρω
σ’ αυτό το δύσκολο καιρό
τώρα που δεν ακούγεται
τραγούδι του Τσιτσάνη.