Η μάνα μου στην ξενιτειά
κι εγώ σ’ αυτά τα μέρη
με έκανε να περπατώ
μονάχος δίχως ταίρι.

Το γυαλό γυαλό
ψαράκια κυνηγώ.

Εσύ να γένεις λεμονιά
κι εγώ να γένω χιόνι,
να λιώνω να ποτίζονται
οι δροσεροί σου κλώνοι

Μπρόβαλε να δεις
κορμί που τυραννείς

Εκάηκε η καρδούλα μου
άναψε σαν καμίνι,
και των συννέφων το νερό
να πάσει δεν τη σβήνει

Πάπια, χήνα μου
να `χεις το κρίμα μου

Άιντε γιατρέ φύγε από δω
και σύρε στη δουλειά σου,
και τη δική μ την αρρωστιά
δε γράφουν τα χαρτιά σου

Πάπια του γυαλού
μην αγαπάς αλλού
Πάπια, χήνα μου
να `χεις το κρίμα μου