Περιστρεφόμαστε...
κι εσύ κι εγώ κι οι άλλοι
περιστρεφόμαστε αναπνέοντας αιθάλη
περιστρεφόμαστε και κοιταζόμαστε
λέμε η ζωή δεν είναι αυτή που ονειρευόμαστε..
λέμε τι κρίμα διαρκώς να σκοτωνόμαστε
και αναλόγως ο καθένας βολευόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε
κι εσύ κι εγώ κι οι άλλοι
κι όμως κοιμόμαστε με ήσυχο κεφάλι.
Περιστρεφόμαστε στου κόσμου την αυλή
κάτω απ την τέντα του γαλάζιου ουρανού μας
κι έχουμε γίνει ο καθένας μια απειλή
μιά απειλή του φουκαρά του διπλανού μας
και κοιταζόμαστε..
λέμε ο κόσμος είναι ζούγκλα ε;
μη γελιόμαστε
κλαίμε λιγάκι όταν κάπως συγκινιόμαστε
στο "δε βαριέσαι"τελικά παραδινόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε και κλαίνε τα πουλιά
στις παρυφές καθώς γυρίζουνε των λόφων
για μας που ήσυχοι αλλάζουμε φιλιά
στην εποχή των περιστρόφων..

ο Ήλιος έχει μια πορεία
οι πέτρες ίδια ιστορία
τα δέντρα έχουν ένα νόμο
και τα ποτάμια ίδιο δρόμο

οι κήποι έχουν τα λουλούδια,
τα καναρίνια, τα τραγούδια
οι λίμνες νούφαρα κι εκείνες
κι ο χρόνος δώδεκα τους μήνες

Εμείς δεν έχουμε πορεία
κάθε λαός και ιστορία
κάθε σοφός και θεωρία
κάθε δυο τρεις και μια θρησκεία

κάθε λαός και μία μπάνκα
μάρκα, δολλάρια και φράγκα
η επιστήμη στο φεγγάρι
και το χτικιό στο παλληκάρι

η Γη μπαλόνι και γυρίζει
η Γη μπαρούτι και μυρίζει
και των ανθρώπων το μυαλό
έκανε το κακό καλό

Εμείς στα χέρια περιστέρι
και στις φτερούγες του μαχαίρι
και το παιδί και το καμάρι
στον πόλεμο σαν το σφαχτάρι
δυό μέτρα κάτω απ το θυμάρι

Κι η καημενούλα η Ειρήνη
στάχτη και μπούρμπερη να γίνει
όλα θυσία στη θυσία
κι όλα για μια φιλοδοξία
η προδοσία, προδοσία.

Και το λευκό το περιστέρι
το παραμύθι μας το ξέρει
κι όταν μιλάμε για Ειρήνη
μάτια αυτιά και στόμα κλείνει
γιατί γνωρίζει τι θα γίνει...