Μου ’κοψαν απόψε το ρεύμα
κι έχει κρύο παγωνιά
Φώτα σβηστά μου θυμίζουν
(της ζωής μου τη σκοτεινιά)δις

Τίποτα πια δε δουλεύει και τα ρολόγια είναι σβηστά
λες και σταμάτησε για λίγο ο χρόνος
στων κεριών τη σκιά

ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ,
για να φανεί πόσο μου λείπει της ζωής η μαγεία
ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ,
οι σκιές στον τοίχο ανοίγουν δρόμο στη φαντασία
Κι η ηχώ μου, να μου απαντά
ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Μου ’κοψαν απόψε το ρεύμα
κι η απουσία σου φωτιά
Πάνω που ’χα συνηθίσει
(όλα τα φώτα ανοιχτά)

Ο φόβος ξυπνάει και πάλι
να μου θυμίζει χρόνια παλιά
Όπως τότε, έτσι και τώρα
πόσο μου λείπει μια αγκαλιά....