Σε κάποιο φανάρι στην άκρη του δρόμου
σταμάτησες τ’αμάξι και μετά το μυαλό μου
μου είπες αντίο το αίμα σου κρύο
το βλέμμα σου κενό
Μου είπες να φύγω το δάκρυ μου πνίγω
μαζεύω τα κομμάτια μου αντέχω για λίγο
στο δρόμο μ’αφήνεις στο τοίχο με στήνεις
κι εγώ δεν αντιδρώ

Εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
πώς το’κανες αυτό στον άλλο σου εαυτό
εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
και τ’όνειρο νεκρό στα μάτια σου τα δυο

Σε κάποιο φανάρι στην άκρη του δρόμου
τον σκότωσες για πάντα τον μισό εαυτό μου
μου είπες αντίο σαν να’μαι φορτίο και σε καθυστερώ
δεν είχα κανέναν εκτός από σένα
το άλφα και τ’ωμέγα υπήρξες για μένα
μα τώρα σε χάνω χωρίς ν’ανασάνω χωρίς ν’αντισταθώ

Εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
πώς το’κανες αυτό στον άλλο σου εαυτό
εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
και τ’όνειρο νεκρό στα μάτια σου τα δυο

Βλέπω στα μάτια σου τη θλίψη και ευθύνομαι εγώ
ψάχνω το δρόμο μου ακόμα και δεν είναι εδώ
δεν θέλω να σου δικαιολογηθώ την ευθύνη ας χρεωθώ
φεύγω μόνο για καλό
μειονεκτώ σε πολλά είναι εις γνώση μου
αγώνας η ζωή μα πρόβλεψα την πτώση μου
αναγκαία δόση μου δίχως συμβιβασμούς
ίσως έχεις μάθει διαφορετικά
δεν ανήκω σ’αυτούς τους δήθεν ρομαντικούς
τρυφερούς γλυκούς καλούς ανθρώπους με τρόπους
πες μου μ’ακούς ο νους μου έχει ήδη κατασταλάξει
απαιτώ να κάνω πλέον κάθε σκέψη πράξη
Στο ένστικτό μου πάλι μόνο βασίζομαι στηρίζομαι
στιγματίζομαι μα δεν αιχμαλωτίζομαι
γι’αυτό και φεύγω κι αφήνω πίσω μου τα χρέη
δηλώνω ένοχος ακούστε ότι κι αν σας λέει

Εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
πώς το’κανες αυτό στον άλλο σου εαυτό
εκτέλεση αγάπης εν ψυχρώ
και τ’όνειρο νεκρό στα μάτια σου τα δυο