"Χωρίσαμε" λέει, γελάει, δεν κλαίει.
"Χωρίσαμε" λέει, "τελειώσαμε".
Κι εγώ π’ αγαπάω, μονάχος γυρνάω
στα μέρη που όλα τα δώσαμε.

Δε λυπάμαι που φεύγεις,
μα φοβάμαι πού πας.
Ποιος βοριάς θα σε δέρνει,
ποιο θεό θ’ αγαπάς;
Δε λυπάμαι που φεύγεις,
μα φοβάμαι γιατί
στο τσιγάρο μου είσαι
και φωτιά και χαρτί.

Θα γυρίσεις ξανά.
Θα γυρίσεις, τ’ ακούς;
Τα δικά μου τα χνάρια
θα βρίσκεις σημάδια
σε κύκλους τρελούς.

Θα γυρίσεις ξανά.
Θα γυρίσεις, τ’ ακούς;
Τα δικά μου τα χνάρια
θ’ ανάψω φεγγάρια
μες στους ουρανούς.
Θα γυρίσεις, τ’ ακούς;

Δε λυπάμαι που φεύγεις,
μα φοβάμαι πού πας.
Ποιος βοριάς θα σε δέρνει,
ποιο θεό θ’ αγαπάς;
Όσα λάθη κι αν κάνεις,
τι κι αν είμαι απών,
μέσ’ απ’ το παρελθόν μας
πάντα θα ’μαι παρών.