Έκλαψα τόσο απ’ αυτό το χωρισμό
κι είπα να δώσω ένα τέλος να πεθάνω
μια και δεν έχω στη ζωή προορισμό ) χ2
για ποιον να ζήσω και αν θα ζήσω τι να κάνω )

Να `ξερες πόσο πόνεσα
σ’ αυτήν, σ’ αυτήν εδώ την άκρη
που με φιλιά μου στέγνωσες
το τελευταί το τελευταίο δάκρυ

Περνώ τις μέρες και τα βράδια μου τ’ αχνα
και `χω για σύμβολο τα μαύρα τους σκοτάδια
με τον αβάσταχτο της λύπης το βραχνά ) χ2
ζω σ’ ένα όνειρο τ’ ατέλειωτα τα βράδια )

Να `ξερες πόσο πόνεσα ...