Ποιος είναι που μπορεί να δει
Πότε το σύννεφο γεννιέται
Πότε τα άνθη ανοίγουνε
Και πότε η μέρα με τη νύχτα συναντιέται

Πότε ο ύπνος έρχεται
Πότε το μίσος κι η αγάπη
Πως κρύβει μέσα του το ξύλο τη φωτιά
Που θα το κάνει κάρβουνο και στάχτη
Και με ρωτάς
Και με ρωτάς
Ο έρωτας, ο έρωτας
Πως έρχεται, πως φεύγει, κι αν ξαναέρθει

Εγώ θα κάψω τον καιρό
Με κάρβουνο αναμμένο
Κι αφού το σβήσω στο νερό
Πάνω σε τοίχο καθαρό
Θα γράψω "περιμένω"

Μη με ρωτάς
Μη με ρωτάς

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς