Ξενιτιά μαγκούφα σκύλα μητριά
πήρες την αγάπη μου από μένα μακριά.
Αχ βρε τι θα γίνω θα φαρμακωθώ,
σε γκρεμό θα πέσω θε να σκοτωθώ.

Αχ γλυκιά μανούλα πού θα την εβρω,
έχασα μανούλα μ’ , ένα θησαυρό.
Ξενιτιά να γίνεις στάχτη και φωτιά
μ’ έκαψες το δόλιο μέσα στην καρδιά.

Κλάψτε με λαγκάδια όρη και βουνά
ε τι κι αν θα πεθαίνω, δεν αντέχω πια,
τι κι αν θα πεθαίνω, δεν αντέχω πια.
Αχ ρε ξενιτιά μαγκούφα...