Πάνε τόσες γκρίζεις μέρες που’φυγες εσύ
μαραθήκαν οι μπαξέδες μέσα στην αυλή
Εχω βάλει τα καλά μου και σε καρτερώ
κι όλο βγαίνω στο μπαλκόνι μήπως και σε δω
Μ’άφησες να περιμένω γύρνα γρήγορα πεθαίνω

Πόσο μου’λειψες καρδιά μου πόσο σ’ αγαπώ
μοιάζω με αστέρι που δεν έχει ουρανό
Πόσο μου’λειψες ψυχή μου σε παρακαλώ
πες στ’αγέρι να σε φέρει να σε ξαναδώ

Πού’ναι οι μέρες που με είχες πάντα αγκαλιά
δεν μπορώ δεν την αντέχω τόση μοναξιά
το δικό σου φανελάκι μόνιμα φορώ
κλαίω σαν μικρό παιδάκι και μελαγχολώ
Μ’άφησες να περιμένω γύρνα γρήγορα πεθαίνω

Πόσο μου’λειψες καρδιά μου πόσο σ’ αγαπώ
μοιάζω με αστέρι που δεν έχει ουρανό
Πόσο μου’λειψες ψυχή μου σε παρακαλώ
πες στ’αγέρι να σε φέρει να σε ξαναδώ