Όταν σε είχα πρωτοδεί είπα όχι
είσαι ο τύπος που δε θα τον δίαλεγα ποτέ.
Ούτε στην πιο τρελή μου φαντασία
καλύτερα να μείνουμε σ’ επίπεδο καφέ.

Μα τι τρελά είναι αυτά που κάνει η καρδία καμία φορά και με τρομάζει
και ξαφνικά μου κάνει κλικ από το πουθενά.
Και τώρα σένα τρίκ περίεργο πολύ με βάζει
κάποιο λάθος έχει γίνει φυσικά.

Δεν μπορέι να σε θέλω και να σε ψάχνω
δεν μπορεί να πεθαίνω για ένα σου φιλί
δεν μπορεί να σ’ αγγίζω και να τα χάνω
δεν μπορεί για σένα νά `μαι τρελη.
Δεν μπορεί, δεν μπορεί...

Όταν σε είδα είπα να πηγαίνω σιγά σιγά
έχω να κάνω άπειρες δουλειές.
Μα δεν ξεφεύγεις απ’ αυτό που `ναι γραμμένο
και από το πάθος που σε πνίγει θες δε θες.

Μα τι τρελά είναι αυτά που κάνει η καρδία καμία φορά και με τρομάζει
και ξαφνικά μου κάνει κλικ από το πουθενά.
Και τώρα σένα τρίκ περίεργο πολύ με βάζει
κάποιο λάθος έχει γίνει φυσικά.