Ένα τσιγάρο ακόμα,
σινιάλο μου κάνει ο καπνός,
χαϊδεύεις καθώς μου γελάς, το άδειο ποτήρι.
Μαντεύω το σώμα σου τώρα,
σε μένα πέφτει ο λαχνός,
η νύχτα μάς κάνει λοιπόν ξανά το χατίρι.

Σ’ ένα τσιγάρο αφήνεις
το κόκκινό σου κραγιόν,
μου δείχνεις ενώ με κοιτάς, ξανά τα κλειδιά σου.
το νύχι σου ανοίγει ένα πόντο,
στο μαύρο, ακριβό σου καλσόν,
τα νιώθω στα χείλια μου τώρα, υγρά τα φιλιά σου.

Εσύ στα ζάρια με παίζεις, εκεί σε παίζω κι εγώ
χάνεις κερδίζεις με παίρνεις σ’ ένα παιχνίδι αργό.

Σαν τον καπνό του τσιγάρου
σκορπίζεις τις νύχτες σου εδώ,
Το φάντασμα είσαι του μπαρ, θολή οπτασία
Εχτές και προχτές κάποιος άλλος
και σήμερα ίσως εγώ
σ’ αλλιώτικα πάντα φιλιά, ζητάς προστασία.

Εσύ στα ζάρια με παίζεις, εκεί σε παίζω κι εγώ
χάνεις κερδίζεις με παίρνεις σ’ ένα παιχνίδι αργό.