Καημούς πολλούς πίκρες και πόνους έχω βρει
μέσα στη δόλια μου ζωή
μοίρα δε με πονάς γιατί παιδεύομαι
τι σου ‘φταιξα και καίγομαι,
ωωχ και καίγομαι

Με χτύπησαν βροχές, ανέμοι, μπόρες
για μιας γυναίκας απονιά
φτώχια κι ορφάνια μ’ έκαναν να σέρνομαι
στη ξενιτιά να δέρνομαι,
ωωχ να δέρνομαι

Ρημάδι πια κατάντησε η ζωή μου
λειώνει το έρημο κορμί
Χάρε λυπήσου με εσύ και πάρε με
από τους πόνους βγάλε με,
ωωχ ορέ βγάλε με