Στις γειτονιές της άνοιξης,
τραγούδια στα σοκάκια,
κορίτσια με λυτά μαλλιά,
μαράζι στα χειλάκια...

Σαν πρωινή δροσοσταλιά,
το δάκρυ μέσ’ στα μάτια,
φτερούγισμα στο στήθος τους
και η καρδιά κομμάτια...

Στις γειτονιές της άνοιξης,
θα ’χω ζωγραφισμένα,
με χρώματα ανεξίτηλα,
χίλια αγαπώ γραμμένα...

Κι όταν θα πάμε εκεί που λες,
στις γειτονιές της ομορφιάς,
ήλιος θα `μαι μαγίατικος,
κλέφτης να γίνω, μιας καρδιάς...

Στις γειτονιές της άνοιξης,
που ο έρωτας γιορτάζει,
έτσι και η αγάπη μου,
χαμόγελα μου τάζει...

Κι απ’ το γαλάζιο του ουρανού,
θα κλέψω ένα κομμάτι,
θα στο κρεμάσω φυλαχτό,
να μη σε πιάνει μάτι...

Στις γειτονιές της άνοιξης,
θα ’χω ζωγραφισμένα,
με χρώματα ανεξίτηλα,
χίλια αγαπώ γραμένα...

Κι όταν θα πάμε εκεί που λες,
στις γειτονιές της ομορφιάς,
ήλιος θα `μαι μαγίατικος,
κλέφτης να γίνω, μιας καρδιάς...