Ενώ πάντα δουλεύαμε, στην ίδια εταιρία,
μέχρι προχθές δεν έτυχε, ποτέ να συστηθώ,
μέχρι που σαββατιάτικα, για κάποια υπερωρία,
μας ζήτησε το αφεντικό, να μείνουμε εδώ...

Η ώρα δέκα και μισή, χαμένοι στο κενό,
βρεθήκαμε κι οι δυο μαζί, στο φωτοτυπικό...

Κι όπως σκυμμένη ήσουνα, στο φωτοτυπικό,
δεν άργησε και έγινε, επάνω του το κακό
και κάποιες κόπιες βγήκανε, πάνω στον πανικό,
έμειναν και κατέγραψαν, το άπρεπο μυστικό,
στο φωτοτυπικό, εσύ κι εγώ...

Πώς πάντοτε μου άρεσες, δεν είναι ουτοπία,
ποτέ όμως δεν τόλμησα, να στο εκμυστηρευτώ,
κρυφές ματιές που μου `ριχνες, χωρίς αμφιβολία,
μου έβαζαν φωτιές, θα το παραδεχτώ...

Η ώρα δέκα και μισή, χαμένοι στο κενό,
βρεθήκαμε κι οι δυο μαζί, στο φωτοτυπικό...

Κι όπως σκυμμένη ήσουνα, στο φωτοτυπικό,
δεν άργησε και έγινε, επάνω του το κακό
και κάποιες κόπιες βγήκανε, πάνω στον πανικό,
έμειναν και κατέγραψαν, το άπρεπο μυστικό,
στο φωτοτυπικό, εσύ κι εγώ...